Het Lowlander Project is een organisatie met een duidelijk doel: Nederland aan het organizen krijgen! Lowlander wil ervoor zorgen dat zoveel mogelijk bewegingen, organisaties en mensen met organizing, bewegingsopbouw en leiderschap aan de slag gaan. De organisatie is in 2020 opgericht door Job van den Assem en Sandra Ball. Maar wie zijn zij precies? In dit artikel maak je kennis met oprichters Job en Sandra. Ze vertellen hoe ze hier terecht zijn gekomen, waarom zij het Lowlander Project hebben opgericht en wat hen naast het project nog meer bezighoudt.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen om het Lowlander Project op te richten?
Sandra: ‘Job en ik kennen elkaar sinds 2009, we hebben elkaar ontmoet toen we allebei bij Milieudefensie werkten. Negen jaar later en veel ervaring rijker was het tijd voor iets nieuws: Ik was tevreden met wat ik had gedaan en wilde iets anders.’
Job: ‘Het idee om met behulp van organizing mensen te helpen impact te maken, sprak ons enorm aan. Sinds 2017 hielden we ons allebei steeds meer bezig met organizing en gaven we trainingen voor Milieudefensie en hielden ze zich steeds meer bezig met organizing. We kregen veel positieve reacties op deze eerste trainingen, waardoor we steeds sterker begonnen te geloven dat we hiermee verder konden gaan.’
Sandra: ‘Als je erin gelooft en ziet dat er behoefte aan is, kan je je droom realiteit maken.’
Job: ‘We merkten algauw dat onze trainingen niet alleen nuttig waren voor Milieudefensie, maar dat allerlei organisaties deze informatie konden gebruiken en toepassen. Zo kwam uiteindelijk de vraag; zullen we hier een opleiding van maken? Ik heb toen mijn baan opgezegd om het Lowlander project mogelijk te maken.’
Kunnen jullie iets meer vertellen over de naam? Het Lowlander Project, waarom heet het zo?
Job: ‘De naam Lowlander Project is geïnspireerd op The Highlander Folks School, die te vinden is in de de Appalachen in Tennessee, in de VS. De school is in 1932 opgericht door Myles Horton, na een bezoek aan de ‘Folkeskole’ in Denemarken. Hier werd hij geïnspireerd door de informele onderwijsvorm en door de manier waarop cultuur onderdeel was van het lesprogramma. Inmiddels is Highlander een iconisch trainingsinstituut: het heeft een centrale rol gespeeld in het opleiden van het vakbondskader in de jaren ‘30 en ‘40, en in de jaren ‘60 in het opleiden van leiders van de burgerrechtenbeweging.’
Sandra: ‘Een enorm inspirerende school. Ik sta zelf niet graag vooraan op de barricades, maar ik help wel graag anderen om dat te doen. Zo werkte Highlander ook. Zij ondersteunden groepen net zolang tot ze zelf met organizing verder konden gaan. Deze manier van werken past bij mij.’
Job: ‘En de naam Lowlander spreekt verder voor zich, toch? Nederland is natuurlijk bekend als de lage landen!’
Wat hopen jullie over vijf jaar bereikt te hebben met Lowlander? Job: ‘We zijn nog steeds veel aan het experimenteren, aan het onderzoeken wat wel en niet werkt. De organisatie is pas in september 2020 opgericht en het eerste opleidingstraject is een jaar geleden van start gegaan. We leggen nu een sterke basis. Ook willen we de komende jaren graag nóg meer mensen inspireren met behulp van een boek.’
Sandra: ‘Of meerdere boeken! Achter de schermen zijn we al bezig met ons eerste boek. Hierin leggen we onder andere uit waarom verhalen vertellen zo belangrijk is voor een succesvolle campagne.’
Job: ‘Verder is het onze droom om een fysieke school te hebben voor onze opleidingen. Met een vaste locatie kan het ook makkelijker worden om evenementen vanuit Lowlander Project te organiseren, zoals een zomerkamp of een festival.’
Sandra: ‘Boven alles hopen we natuurlijk dat we over vijf jaar heel veel mensen hebben opgeleid en geïnspireerd.’
Waar zijn jullie tot nu toe het meest trots op?
Job: ‘Op de samenwerking tussen Sandra en mij. We blijven ervoor zorgen dat we altijd open communiceren en hebben zo een goede werkbalans gevonden. Dat zorgt voor een goede samenwerking.’
Sandra: ‘En voor een goede sfeer! We merken dat die gezellige sfeer ook overkomt tijdens de opleidingen. Verder vind ik het geweldig om te merken dat mensen écht iets opsteken van onze opleidingen. Dat ze steviger in hun schoenen staan en de dingen die ze geleerd hebben, direct toepassen binnen hun werk.’
Wat is de grootste uitdaging binnen het project?
Job: ‘De grootste uitdaging is toch het opstarten geweest, en de organisatie financieel kunnen laten draaien.’
Sandra: ‘Als organizer heb je grote dromen, maar massa creëer je niet in één dag. Je moet nog een naam opbouwen, landen bij organisaties en deze organisaties moeten weten wat ze aan je hebben. Dit is een proces, je moet het de tijd geven die het kost. Tot nu toe gaat het goed en is elke opleiding die we hebben gegeven tot nu toe groter dan de vorige.’
En tot slot: wie zijn jullie buiten het Lowlander project?
Job: ‘We zijn allebei trotse ouders: ik heb twee dochters en Sandra heeft twee zoons.’
Sandra: ‘En een trotse oma, ben ik ook nog! In mijn vrije tijd fotografeer ik graag. Ik heb daar zelfs speciaal een Instagram-account voor gemaakt, in de hoop dat ik nog eens ontdekt word als fotograaf.’ LINK
Job: ‘En ik vind tuinieren enorm leuk en heb een eigen moestuin, waar we onze eigen groenten verbouwen. Er is ook een pizza-oven waarin we onze eigen pizza’s bakken. Hier kun je me na werktijd vaak vinden.’